Keloïde littekens na een operatie - wat is het en waarom zijn ze gevaarlijk? Hoe keloïde littekens eruit zien. Een foto

Een keloïd litteken is het resultaat van een overmatige toename van bindweefsel die optreedt op de plaats van de versmelting van de huid in de postoperatieve periode.

De meeste artsen zijn het erover eens dat dergelijke littekens worden veroorzaakt door een schending van het mechanisme van de structuur van het bindweefsel in het menselijk lichaam en de overmatige productie van collageen.

Schending van de integriteit van de huid is beladen met verschillende soorten littekens:

• hypertrofisch litteken - verschilt in kleur van de huid en stijgt boven de wond uit;
• atrofische littekens - vormen "depressies", gelegen onder het huidniveau;
• een keloïd litteken is een litteken dat zich buiten de wondgrenzen uitstrekt;
• normotroof litteken - gelegen op het huidoppervlak.

Keloïde littekens zijn het resultaat van de groei van huidweefsel over het oppervlak van de genezende wond, waarbij een tumorachtige vorming op de huid optreedt.

Een keloïde litteken is een gladde formatie met een dichte structuur en gelijkmatig gedefinieerde randen. De groei heeft een rode, blauwachtige of paarse tint, wat wordt verklaard door de ingroei van kleine haarvaatjes in de huid. De grenzen van de keloïde bevinden zich ver buiten de randen van de wond zelf en verschillen sterk van de weefsels eromheen.

Keloid-littekens kunnen de beweging verstoren. Dit is een vooral veel voorkomend probleem wanneer er een formatie is in het gebied van de gewrichts- of gezichtsspieren van het gezicht.

De vorming van een keloïd litteken gaat gepaard met pijn. Het kan tintelingen, branderig gevoel, jeuk en terugkerende pijn zijn. Het gevaar van een dergelijke uitgroei is een grote kans op terugval na behandeling en een hoog vermogen tot permanente groei.

Wat veroorzaakt en hoe keloïde littekens verschijnen op het lichaam, op het hoofd, op het gezicht, in de oren

Keloïdvorming begint na het eerste herstel van de huid als gevolg van letsel. Op de plaats van een genezen wond of snee beginnen kleine zeehonden te verschijnen, vergezeld van ongemak. Knobbels worden groter, gaan voorbij het litteken en krijgen duidelijke contouren.

Een keloïde litteken wordt uiteindelijk gevormd in een periode van enkele weken tot enkele maanden. Er zijn de volgende factoren die de kans vergroten dat ze voorkomen:

• erfelijke aanleg;
• wond infectie;
• onstabiele hormonale achtergrond;
• onjuiste aanpassing van de snijranden;
• sterke huidspanning in het gebied van de snee;
• zwangerschap;
• onvoldoende wondverzorging;
• immuunproblemen.

Het neoplasma ontstaat onder invloed van een onbalans in de aanmaak van collageen en elastine.

Normaal gesproken worden ze geleverd door fibroblastcellen en leiden ze tot wondgenezing.Wanneer de rand van de beschadigde huid wordt geschonden, groeien collageenvezels en zorgen voor een litteken.

Open delen van de huid worden als het meest kwetsbaar beschouwd voor de vorming van een keloïde litteken. Dit zijn het gebied van de oren, nek, borst, bovenrug, gezicht en schouders.

Littekens na verwijdering van de moedervlek

Een keloïde kan zich vormen op de plaats van verwijdering van een moedervlek als gevolg van verstoringen in het functioneren van het lichaam en onjuiste verzorging van het gewonde gebied.

De plaats waar de mol zich eerder bevond, wordt dicht, er verschijnt een roodachtige tint. Jeuk en verbranding zijn mogelijk. Bij het eerste vermoeden is het de moeite waard om contact op te nemen met een specialist.

Littekens na neuscorrectie

Keloïden na neuscorrectie zijn vaak het gevolg van slechte huidverzorging. Het gebied van de neus is vatbaar voor ontstekingen. Na de stress van de operatie te hebben ervaren, verandert de huid vaak van type, beginnen de talgklieren actiever te werken.

Om littekens te voorkomen, moet u de aanbevelingen van de arts volgen en antiseptische middelen gebruiken. Het is vermeldenswaard dat het risico op een keloïde litteken tijdens heroperatie veel groter is. Dit komt door het feit dat de operatie wordt uitgevoerd op weefsels die aanvankelijk gewond zijn.

Littekens na ooglidcorrectie

Ooglidcorrectie wordt gebruikt om fijne rimpels, wallen en andere cosmetische onvolkomenheden in de boven- en onderoogleden te verwijderen. In dit geval is een keloïde litteken een van de zeldzame negatieve gevolgen, omdat de procedure wordt uitgevoerd met kleine incisies in de huid.

Als u de neiging heeft om keloïden te ontwikkelen, zal de arts een aanvullende behandeling voorschrijven. In dit geval is het effectief om een ​​speciaal siliconenverband op het geblesseerde gebied aan te brengen.

Littekens na mammoplastiek

Keloid litteken is een van de mogelijke huidgenezingsstoornissen na mammoplastiek. Kleine hechtingen blijven in ieder geval, maar worden tijdens het normale genezingsproces onzichtbaar.

Om keloïdvorming en een goede weefselfusie te voorkomen, moeten speciale compressiekledingstukken gedurende 6 weken na de operatie worden gedragen.

Littekens na biorevitalisatie

Biorevitalisatie wordt beschouwd als een van de behandelingen voor sommige soorten littekens.

Efficiëntie wordt bereikt door biorevitalisatie samen met laserprocedures uit te voeren. Injecties begeleiden weefselgenezing na laserresurfacing.

Als verjongende procedure is biorevitalisatie gecontra-indiceerd voor mensen die vatbaar zijn voor de vorming van keloïden, omdat zelfs een kleine schending van de integriteit van weefsels, maar in grote hoeveelheden, littekens kan veroorzaken.

Mis het meest populaire columnartikel niet: Plasmolifting van het gezicht - wat het is, hoe het wordt uitgevoerd, resultaten, foto's voor en na de procedure.

Littekens na piercing

De kans dat het resultaat van huidgenezing zal resulteren in een keloïd litteken is vrij hoog onder piercingliefhebbers. Dit komt door een genetische aanleg en onjuiste verzorging van de prikplaats.

De overgroei van de keloïde lokt ook piercingsieraden uit, wat voor extra spanning zorgt. Bovendien zorgt de oorbel voor wrijving tegen de huid, wat ook de genezing negatief beïnvloedt.

In geval van complicaties, wordt het aanbevolen om de sieraden te verwijderen en een reeks herstelprocedures te ondergaan. De gebieden van neus, ogen en lippen lopen het grootste risico.

Littekens na acne, puistjes

Zelfs een gewoon puistje kan een keloïd litteken veroorzaken, als er een aanleg voor is. Mensen met een donkere huid hebben meer kans op dit probleem. Acnevlekken worden groter en worden keloïden een maand na de eerste genezing.

Ze verschijnen meestal in grote aantallen, terwijl ze klein van formaat zijn. De diameter van elke keloïde is gemiddeld 4 mm, maar kan in de loop van de tijd toenemen.

Littekens na verbranding

Als gevolg van de brandwond kan zich een keloïde litteken vormen.Dit kan als er een aanleg is en de mate van huidbeschadiging ernstig is. Een chemische of thermische verbranding leidt tot de vorming van een keloïde op elk deel van het lichaam.

Een litteken kan worden herkend een maand nadat de wond is genezen, wanneer enkele zegels beginnen te verschijnen in het brandwondengebied. De kans op complicaties is groter als een groot deel van de huid wordt aangetast.

Hoe keloïde en hypertrofische littekens na een operatie te verwijderen. Verwijdering door laser. Beoordelingen

De volgende methoden worden gebruikt om keloïde littekens te behandelen:

• Injecties... Blootstelling aan hormonale medicijnen beperkt de celactiviteit en remt de groei van bindweefsel. De injectie wordt rechtstreeks in het litteken gedaan. Na toediening van het medicijn verliest de keloïde zijn kleur. Om een ​​positief resultaat te krijgen, is een kuur met injecties vereist, waaronder 5-6 injecties. De kans op een positief resultaat van de therapie neemt toe bij het gebruik van injecties met andere behandelingsmethoden;
• Compressieverband... Het verkleinen van het weefsel remt de groei van littekens, bevordert het dunner worden en beperkt de mobiliteit ervan. Deze methode wordt gebruikt in combinatie met andere;
• Laserbehandeling... Het keloïde litteken verandert aanzienlijk bij blootstelling aan een laser. Dit is een van de meest effectieve behandelingen.

Om een ​​positief effect te bereiken, moet het litteken het stadium van volwassenheid bereiken, stoppen met groeien. Hiervoor worden hormonale preparaten en zalven op het getroffen gebied aangebracht, waardoor het litteken zijn kleur verliest en zacht wordt. Alleen ablatieve resurfacing is toegestaan ​​en werkt rechtstreeks op het littekenweefsel.

Laser resurfacing "verdampt" het litteken, waardoor het minder zichtbaar wordt.

Patiënten merken een afname van het volume van de keloïde, kleurverlies en een verandering in structuur na de eerste procedure. Een tintelend en branderig gevoel wordt gevoeld tijdens de verwerking, wat normaal is. Als een groot gebied wordt behandeld, moet anesthesie worden gebruikt.

Na een laserbehandeling heeft het litteken speciale zorg nodig. De arts zal de frequentie van de behandeling aangeven met een desinfecterend middel en een genezende crème. Chloorhexidine en Bepanten worden vaak gebruikt.

Een paar dagen na de procedure zal het littekengebied bedekt zijn met een korst die niet kan worden verwijderd. Deskundigen zijn het niet eens over deze behandeling, omdat de laser een terugval kan veroorzaken.

Verwijdering van keloïde littekens met vloeibare stikstof - cryotherapie. Beoordelingen

Deze behandelmethode wordt geclassificeerd als een conservatieve vorm van littekencorrectie. De procedure vereist een vloeibare stikstofspray, een wattenstaafje en een pijnstiller (als het litteken groot is).

Het voordeel van het verwijderen van het litteken met stikstof is dat het de kans op wondinfectie verkleint. Lage temperaturen doden de microflora van de huid, waardoor infectie wordt voorkomen. Als er toch een infectie optreedt, kan dit worden beoordeeld aan de hand van oedeem en roodheid op het litteken.

Na blootstelling aan stikstof verschijnt een formatie in de vorm van een bel met een vloeistof, die niet alleen mag worden doorboord. Patiënten merken een verbetering van het uiterlijk van de huid, een verandering in de grootte en helderheid van de keloïde. In dit geval verdwijnt het litteken niet helemaal.

Om het resultaat te bereiken, is het noodzakelijk om 2-10 minuten met vloeibare stikstof op het keloïde litteken in te werken, met pauzes om te ontdooien.

Behandeling van keloïde littekens - medicijnen, zalven, crèmes. Voor en na foto's

Medicatiebehandeling wordt zowel als aanvullende of voorbereidende therapie vóór een ander type blootstelling als als de belangrijkste behandelingsmethode gebruikt.

Zalven en crèmes bevatten in principe collageen van verschillende oorsprong, waardoor een film op het huidoppervlak ontstaat. De film voorkomt vochtverlies door het keloïde oppervlak te hydrateren. Tegelijkertijd bevordert hydratatie de genezing en normalisatie van weefselprocessen.

"Diprospan"

Het geneesmiddel is verkrijgbaar in 2 vormen:

• suspensie;
• injectie.

Het is een hormonaal middel.

Om het defect te verminderen, wordt het keloïde litteken eenmaal per maand geïnjecteerd. Dit maakt het zachter en minder levendig. De meningen van artsen over het medicijn verschillen, omdat hormoontherapie veranderingen in het lichaam kan veroorzaken.

"Kontraktubex"

De werking van de gel wordt geleverd door de volgende componenten:

• allantoïne - verlicht jeuk en verbranding tijdens genezing, normaliseert pigmentatie, verzacht littekens en activeert ook de bloedcirculatie in het aangetaste weefsel;
• natriumheparine - maakt de structuur van het litteken minder dicht, verzadigt het weefsel met vocht en heeft een ontstekingsremmend effect;
• zepalin (uienextract) - remt de ontwikkeling van fibroblasten en voorkomt littekenvorming en groei.

De gel moet 2-3 keer per dag worden aangebracht, waarbij het litteken van het midden naar de randen wordt gemasseerd. De behandelingsperiode is 3-6 maanden.

Het medicijn kreeg meer positieve recensies bij de behandeling van acnevlekken. De patiënten waren niet in staat om de keloïde significant te verminderen met deze gel.

"Lidaza"

De basis van het medicijn "Lidaza" is hyaluronzuur, dat de cellen vult en de processen van verval in de weefsels van het litteken stimuleert. In dit geval is er geen effect op het collageen-collagenase-systeem.

Verkrijgbaar in oplossing voor intern gebruik en poeder voor extern gebruik.

Het medicijn vertoont geen zichtbare positieve resultaten bij de behandeling van keloïde littekens.

"Solcoseryl"

Solcoseryl bevat gedeproteïneerd dialysaat uit het bloed van kalveren, dat de celregeneratie stimuleert door glucose en zuurstof te leveren. De meest populaire vormen van afgifte zijn zalf en gelei. De concentratie van de werkzame stof in de gelei is hoger.

Bij behandeling van het litteken 2 keer per dag gedurende enkele maanden, worden verbeteringen in het uiterlijk van de huid opgemerkt. Maar deze remedie zal de keloïde niet volledig kunnen verwijderen.

Kenalog

Het keloïde litteken wordt bijna volledig verwijderd met Kenalog. Het is een medicijn dat weefselatrofie veroorzaakt. Het wordt gebruikt in de vorm van een injectiekuur met tussenpozen van 1 maand tot zes maanden. Het volledige verloop van de behandeling hangt af van de leeftijd van het litteken, het gebied en de grootte.

Als gevolg van het gebruik van het product wordt het litteken plat, dichter van kleur naar de huid.

De patiënten die dit middel gebruikten, merkten een langdurig positief effect op.

"Dermatiks"

Onder de vele remedies voor littekens, zal dit medicijn opvallen door zijn effectiviteit. Verkrijgbaar in de vorm van een gel en een verband op gelbasis (stof en siliconen). Het heeft een oppervlakkig effect door de siliconen in de compositie, waardoor het keloïde litteken plat wordt.

Dit is een van de weinige middelen die inwerken op het huidoppervlak zonder veranderingen in de binnenste laag. Een aanzienlijk nadeel is de hoge prijs van het medicijn (ongeveer 1600 roebel).

De effectiviteit van het gebruik van zalven en crèmes neemt toe als ze enkele uren onder een knijpend verband worden aangebracht.

Hoe keloïde littekens thuis te genezen - behandeling met folkremedies

Traditionele geneeskunde voor het verwijderen van keloïde littekens beveelt de volgende methoden aan:

• kompressen van extracten van kamille, venkel, sint-janskruid;
• massage met duindoornolie;
• wrijven in verse honing;
• het oppervlak van de keloïde smeren met rozemarijn en tea tree olie. Deze oliën zijn essentieel, dus ze moeten worden gebruikt in combinatie met een basisolie;
• kompres van gehakte koolbladeren en honing.

De effectiviteit van deze methoden is niet bewezen. Ze kunnen in overleg met de arts worden gebruikt als aanvulling op de hoofdtherapie.

Hoe een keloïde litteken te verbergen - tatoeage, permanente make-up

Een keloïde litteken kan worden verborgen met een tatoeage of tatoeage. Deze methoden omvatten het vullen van een langdurig patroon direct op het problematische gebied van de huid, waardoor het esthetische defect wordt gemaskeerd.

De tatoeage moet periodiek worden vernieuwd, zodat het litteken in de toekomst niet meer opvalt, en tatoeages begeleiden een persoon tot het einde van zijn leven.

Wat is een keloïde litteken en hoe kom je er vanaf: video

Wat zijn de oorzaken keloidlittekens en hoe om te gaan met hen - specialist aanbevelingen:

Is het een keloïde of hypertrofisch litteken? Verklaringen van de arts:

Een keloïde litteken is een onaangenaam cosmetisch probleem, de oplossing hiervoor ligt in een complexe competente behandeling. Het beste resultaat wordt bereikt door een combinatie van actieve behandelmethoden (laser, cryotherapie, fysiotherapie) en lokale effecten van medicijnen (zalven, crèmes en injecties).